80.

Asli


Twintig jaar geleden zie ik hem staan.

In warenhuis De Zon.

(Matahari, Surabaya).

eenzaam en alleen, misplaatst, op een

volkomen verkeerde afdeling.

Een knuffelzebra.

Hij kijkt me aan. Ik koop hem subiet.

Als we teruggaan naar Belanda

berg ik hem netjes op.

Later, als ik de kast open doe,

werpt hij me met betraande ogen

een verwijtende blik toe.

Gelijk heeft hij.

Zebra's horen niet in een kast.

Vanaf dat moment is hij troeteldier

en mascotte. Hij krijgt ook een naam.

Asli. Dat betekent zoiets als

puur, authentiek, welgeboren.

Hij reist ook met ons mee, op en neer.

Een keer zelfs op een eigen vrije stoel,

in de businessclass. Tot hilariteit

onder de crew.

Een tijd nadien krijg ik een zebra

voor mijn verjaardag. Kleiner.

Vandaar de naam Kecil, ketjiel,

oftewel klein.

Nu zijn ze met hun achten en heerst er een zebrastop.

Anders passen ze niet meer in

hun rode handbagagekoffertje.


___________________________________________________________________________________


79.

Puisi


In het weekend staan er gedichten

in Indonesische kranten.

En echt niet alleen in Kompas,

zeg maar NRC.

Kom daar hier eens om.

Liever een tweet van Mark

of een haatmail van Donald.


___________________________________________________________________________________


78.

Naald•


Terwijl we nog wat nagenieten

van de avonddis

landt een sierlijke libelle

elegant op een lepelsteeltje.

En blijft er lang genoeg zitten

om de iPad te kunnen halen

en een treffende foto te maken.

Direct na de klik

vertrekt ze weer. Resoluut.


Libellen worden in Indonesia naalden

genoemd. (Maar ze prikken niet).


___________________________________________________________________________________


77.

Bohon•


Het ergste geluid in de tropen

vind ik dat van de zaag, de cirkelzaag.

Dan weet ik, voel ik:

daar gaat weer een boom.


Bohon is boom, in het Bahasa.


___________________________________________________________________________________


76.

Wat is het vandaag?


De dagen wentelen voort,

in Thalys tempo.

Je raakt geheid de draad kwijt.

Is het ma? di? Wo? do?

Of soms za?zo?

't Is vrijmibo.


___________________________________________________________________________________


75.

Hujan


Soms stortregent het zo driftig

dat je met 40 kilometer per uur

al een snelheidsduivel lijkt.


___________________________________________________________________________________


74.

Digi Taal


Als ik borsten tik

op mijn iMac Air

staat er worsten

en regen wordt zegen.

Omgekeerd wordt een worstenbroodje

een woordenzootje.

Gelukkig blijkt het een droom.

En niet eens zo'n woze.


___________________________________________________________________________________


73.

Anatomie


Aan veel Indonesische voeten

is de langste teen

niet de grote teen

maar de belendende wijs-teen.


___________________________________________________________________________________


72.

Winkelformule


Meneer handelt in accu's,

onderhoudt ze en

noemt zich Dokter Accu.

Mevrouw bakt taart,

verkoopt die in het zelfde pand

maar noemt zichzelf nog net geen Taart.

Zie voor zo'n combi

maar eens een vestigingsvergunning

te krijgen, in Nederland.

Pandaan, Oost-Java


___________________________________________________________________________________


71.

Dus ik ben


Ik denk, dus ik ben

Ik voel, dus ik ben

Ik werk, dus ik ben

Ik heet, dus ik ben

Ik hoor erbij, dus ik ben

Ik lijd, dus ik ben

Ik heb een verleden, dus ik ben

Ik heb lief, dus ik ben

Ik word erkend, dus ik ben

Ik consumeer, dus ik ben

Ik heb een lichaam, dus ik ben

Ik ben mezelf, dus ik ben

Ra, ra, wie ben ik?

Met dank aan Sinne Jensen en Rob Wijnberg.

Immers de eerste twaalf regels vormen

de inhoudsopgeva van hun plezierig leesbare en

behartenswaardige boek " Dus ik ben".

In 2010 verschenen bij De Bezige Bij.


___________________________________________________________________________________






Tafreeltjes

71/80

>

<

>Tafr-81_90.htmlTafr-91_100.htmlshapeimage_1_link_0
<Tafr-61_70.htmlshapeimage_2_link_0